İki tırnak arası işaretle ezcümle yaşıyoruz hayatı,

Emekle, yürü ve koş nefes nefese,

Dönüpte bakma kulak verme her sese,

Bu zahmete değer mi diye sorma,

Halden hale giren o mahsun yüreği,

Ne olursun yorma, kırma!...

Mutluluk güneşli günlerde saklı inan,

Karanlıklara inat çek sonuna kadar perdeleri,

Kimi hayaldir, kimi gerçek, kısasa kısas düşünceleri…

Doğaüstü yağmurlar yağsın aksın yüreklere,

Ilık ılık yıkasın tüm gönülleri,

Irmaklar nehir olsun, nehirler deniz,

Ah okyanuslar neredesiniz!

Açıldık yolculuklara belki de hep nedensiz,

Ah çakıl taşları ve gelgitler,

Kıpkızıl doğan güneşi sevemeyen de kim,

Kim sevmedi köpük köpük dalgaları,

Özlem duymadı ki sonsuzluğa,

Öpmedi dudaklarını yalnızlığın,

Ta dibine dibine vururken yürekteki ıssızlık,

Ayna kesiği yüzler hırçın ve yaralı,

Her birinde ayrı çehre ayrı his,

Yen hep içinde kaldı, kırılan kolsa mevzu bahis,

Tırnak arası mısralar gizlendi satır arası, biz değil,

Hep başkaları yazmış demek söz bile değil,

Karanlıktan çıkarmak için kazarken hayatı,

Karşımız da hep başkaları ve alkışlayanları,

Hey gidi koca dünya hey!  

Doğup da ölememiş gibi,

Bilipte bildiğini bilememiş gibi,

Sevipte deliller gibi, sevememiş gibi…

Hey gidi koca dünya hey!

Yazan; Selma Çanakçıoğlu