İnsanoğlu “Doğar, Yaşar, Ölür” bu üç kelime bizlerin bu dünyadaki üç değişmezi;

Doğmak; Bir bebek olarak belki bir kız, beklide bir erkek olarak, yaşama mücadelemiz ilk nefes alışımızda başlar cinsiyet gözetmeksizin, anneyi emme ile büyüme mücadelemiz…

Yaşamak; Büyüyoruz kendimizi hiç ölmeyecekmiş zannederek…

Ölmek; Arkamız da birçok hedeflerimiz vede yarıda kalmış birçok hayallerimiz ile kimsenin bilmedi hisler, düşünce ile…

Peki, arkamız da iyi yetiştirdiğimiz evlatlar bıraktık mı?

Nasıl bir ebeveyin dik, ne bıraktık geride!

Şimdi belki bir anne belki babayız, belki de hiç biri bu yaşanmışlıklar da geri de ne bıraktığımız kadar önemli ne olabilir ki?

“Anne” kelime olarak ne mübarek sıfat “Baba” kelime olarak ne ağır ve asaletli bir sıfat

Anne; Yaradılış gereğimiz olarak her kadın potansiyel bir “Anne” adayıdır, Peki bedenimiz anneliğe hazırken YÜREĞİMİZ!

Hemen Kızmayın bana; “Annelik” yapmayan sayısız Çocuğa, sayısız kadın “Annelik” yapıyor unutmamak gerekir.

“HER KADININ BEDENİ ANNE OLABİLİR FAKAT YÜREĞİ ANNE OLAMAZ”

Anne kelimesinin asaletini yıkmaya çalışan kadınlar siz bir susun!

Bedeni anne olamayanlar, üzülmeyin yaratanın vardır bir bildiği belki; Bedeni anne olmuş fakat yüreği anne olamamışların çocuklarına “Annelik” yapma sırası size gelecek. Yüreğimizle isteyelim yeter…

Arkadaşımın bir sözü geldi aklıma bir anda; Bir toplum da sürekli “Aldatan Erkek, Aldatan Erkek” sözü gezinirken bir dakika ya!

Erkek Aldatıyor, aldatıyor da kimle aldatıyor?

Yine bir kadınla değil mi?

Evet, aslında bu soru bütün soruların cevabını verecek cinsten bir soruydu.

“ERKEĞİN NAMUSU DA, KADININ NAMUSU DA AYNIDIR”

Baba; Dim dik ayakta duran Çınar gibi “Gölgesi yeter” dediğimiz.

Evet, yine biyolojik olarak erkeklerde birer BABA olma potansiyeline sahip adaylardır. Bedeni baba olmaya hazır olanlar yürekleriniz hazır mı babalığa?

Unutmayalım sayısız Çocuğa babalık yapmayan erkeklerin çocuklarına sayısız erkek “Babalık” yapıyor!

Babalık; gözetmek gerektirir, gözlemek gerektirir, sahiplenmek gerektirir, en önemlisi de sevmek gerektirir. Hazırmısın peki baba olmaya, Çınar olmaya, Dağ olmaya, Liman olmaya!

Hem kadınını hem çocuğunu kollamaya, yoksa dışarı mı atacaksın her ikisini de ve sonrasın da ben “ERKEĞİM” mi diyeceksin fütursuzca!

Kadın=Erkek, Anne=Baba eşit kavramlar gibi durmasa da görevleri eşit, yetirtilmek, umut olmak, paylaşmak, sevgi yeşertmek…

Aslın da doğru olan dünya denilen gezegene sevgi yeşertmek değil mi asıl görevimiz, “Yüreğimizle sevmek”, ”Yüreğimiz ile sevgiyi Öğretmek”

Madem Görevimiz aynı bu cinsiyet ayrımı nedendir?

Kimi Yazıyor “ KADINA ŞİDDETE HAYIR” Diğeri Yazıyor “ ERKEĞE ŞİDDETE HAYIR”

Bir Diğeri yazıyor “ HAYVANA ŞİDDETE HAYIR” diye

Peki, Ortak nokta “ŞİDDETE HAYIR” ise neden birlik olup “ CANLIYA ŞİDDETE HAYIR” demiyoruz…

İşte diyorum ya yürek ile sevmek ayrı bir şey yüreği ile seven konu ne olursa olsun ayrım yapmaz...

Dil, din, ırk, hayvan, erkek, kadın vs. vs. vs.

Ayrıma ve Ayrılmaya “HAYIR” diyebiliyorsan işte o zaman!

Yürekli Anne

Yürekli BABA

Yürekli İnsan olmuş ve arkan da güzel işler bırakmış ölüme hazır birey olmuş olmuyormuyuz?

Haydi, varmısınız birbirimizi, birbirimizin çocuklarını “YÜREKDEN SEVMEYE”

Yoksa halel lâl olmuş dilimizle lâl olmuş yüreğinizle mi kalacaksınız?

“YÜREĞİ İLE SEVENLERE SELAM OLSUN….”